13 Nisan 2011 Çarşamba

Frederic Chopin - 24 Préludes op.28 (Maurizio Pollini) 1975


Prelude kısa parçacık demekmiş. Chopin'in de dahil olduğu romantik döneme kadar daha çok girizgah ve çıkışgah amaçlı kullanılan bu föton parçacıkları vakit ilerledikçe diğer tek başına duran parçalardan ne farkım var diyip önündeki sonundaki şarkılardan ayrışmış. Burada da öyle. 36 dakikaya 24 prelude. Hepsi de sadece piyano ile icra oluyor. Dolayısıyla ritmi melodiyi hemen kavramak gerekli. Aha çok güzel bi şi oluyor derken parça bitiyor zaten. İşin garibi birisi bu albüm hakkında yorum olarak şunları yazmış: Pollini kaydı Chopin'in abartılı romantizm tuzağına düşmüyor. Pehh. Zaten en iyi klasik albümler, ki bu da öyle, hep akademik, soğuk yorumlandıkları için beğeniliyor. Bizim gibi yeni yeni klasik dinlemeye çalışanlar, duyguyu coşkuyu romantizmi neşeyi acıyı uçlarda duyumsayarak ilk başlarda türe alışabilir. O yüzden dergilerin eleştirmenlerin mutabık kaldığı en bi süper klasik müzik yapıtlarından ziyade müzikşopların çöp kutularında 3-5 TL'ye satılan ne bileyim Bişkek Kırgızistan Devlet Senfoni Orkestrası tarafından kaydedilmiş klasik eserleri dinlemek daha bi faideli olacaktır. Şunu da keşfetmiş oldum ki piyano fevkalade bir çalgı. Vurmalı bir kere, o bile enteresan. Davulla akraba.

8,0/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder