China Mieville modern fantastik kurguda kendine dair alan dahi açabilen önemli bir yazar. New Weird gibi bir şeyler deniyor bu alt-türe. Ve daha önce okuduğum Perdido Sokağı İstasyonu ve Scar'da bu türe belirginlik kazandıran grotesk unsurlar bir noktaya kadar ayarında işlemiş görünüyor. Yalnız bu kitap var ki beni üç konuda yıldırdı. Bir: urban fantasy, pek sevmem. Yakın geleceğin Londra'sı. İnsanlar kendince yaşıyorken arka sokaklarda yüzlerce deli tarikat, olağanüstü olaylar, birbirinden garip yaratıklar (sıkılı yumruk kafalı gangsterler mi, kam oon meeen) doğa üstü olayların peşinde dedektifler vessair... İki: karakterler, hiç birine ısınamadım, işkence ile öldürseler umurum olmaz, grotesk ötesi ötekiler (başka bir adamın sırtında yüz figürü şeklinde bir dövme olarak yeraltını yöneten bir mafya babası??). Kitabın ortalarına doğru müze ruhları, grevdeki yardımcı ruhlar felan da okumaya başladıkça artık bitsin demekten kendimi alıkoyamadım. Üçüncüsü ise kurgu, var mıydı böyle bir şey? Yazarla birlikte oradan oraya sürüklendik. Dev bir fanus içinde kraken var, mürekkep balığımsı bir şey. Ve bir gün kaybolur ki bu boyuttaki bir şeyi kaybedemezsiniz. Müze görevlisi kendini seçilmiş adam rolünde bulur. Krakenlere tanrı olduğuna inanan kiliseden bir görevli ile birlikte bu gizemi çözmeye çalışırlar. Lineer bir doğrultu da atlaya atlaya sonuca varırlar. Polis ile niye daha verimli çalışmazlar. O ilginç profesör baştan beri tekinsiz değil mi zaten? Kafamda deli sorular Olaylara farklı bir cenahtan takip eden şaşkın kız, bir yere kadar renklilik katıyor. Bir de tabi sonlara doğru iyi toparlanıyor roman. Yazarın tecrübesine veriyorum. Aslında burada yapılmak istenen şeyi anlıyorum. Bu roman Londra'ya ithaf edilmiş, dili ve kültürü ile birlikte ki çevirmenin zor anlar yaşadığını tahmin edebiliyorum. İkincisi, güldürüye düşürülmeden bir kara mizah yapılmak istenmiş. Mizah yaptığının farkına varmayan, kendini gülünç duruma düşüren ciddi adamlara benziyor. Bu roman da o adamın hikayesini anlatıyor gibi. Yemiyorum a dostlar, yemiyorum, doydum.
4/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder