Adamlar viking metali o kadar iyi icra ettiler ki üç albüm kaydettiler ve daha ileri nokta görmedikleri için belki, dağıldılar, gittiler. Grup lideri ise daha önce söylemiştim Falconer ile power metal gibi alakasız bir mecrada müzik hayatını sürdürdü. Folk tabi bu iki grup arasında bağıntıyı kuran tek öğe. Diğer yandan viking metal bir noktaya kadar altı doldurulması gereken bir kavram. Amon Amarth melodik death ile kaymağın altını dolduruyor. Mithotyn ise melodik black ile. Fakat rifler ve melodiler o kaddar güçlü ki şu albüm kapağında içimizi ısıtan güneş gibi içimizi ısıtıyor. Klasik bir heavy metal albümünden bile çok daha yoğun. Şu anda dinlediğimde de belki de ilk dinlediğimde okuyor olduğumdan olsa gerek aklıma Ursula LeGuin'in Yerdeniz serisi gelmesi de ayrı bir hoşluk. Yine de yıllar sonra kulak verdiğim şu dönemde etkisinin biraz zayıfladığını söylemek boynumun borcu olsun.
8,25+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder