Ivar Bjørnson & Einar Selvik's Skuggsjá - Skuggsjá: A Piece for Mind & Mirror (2016)

Bu kadar 'istikrar' can yakmıyor mu artık? Bizim en hafif tabirle canımız sıkkın ama bazıları hayata veda ediyor her gün ve her gün ve kimi akşamlar kafileler kalkıyor buralardan. Her gidişin ardından bir delilik tortusu kalıyor. En çok da kalanlara korkuyorum.
Enslaved ve Wardruna destekli projenin ismi bile geçmesinin ağızları sulandırdığının farkındayım. Belki de keyfim olmamasından bir eleştirim var. Her şeye bir kulp bulma gayretindeyim bu aralar, ne yapayım. Albüm, işbirliğine dayalı proje olmanın ötesine geçemiyor. Diğer bir yönüyle de Wardruna ile kıyaslanmanın kaçınılmazlığı konusundaki yargıyı da değiştirmek için ellerinden geleni yapmalılar. Fantastik şarkılar var bittabi, 10 dakikalık erken dönem blackçilerin yüreğini hoplatan nüthiş sentez örneği 3. şarkı, Kvervandi ya da Skaldens Song...  gibi. Konuşukların, erken ve kadın vokalin, folklorik ezgilerin, epik melodilerin, puslu dağların, dağların buğusunu akan şırıltılı derelerin sesleri tüm bir kayıt içinde ne kadar uyumlu bir birliktelik oluşturuyor, tartışılır. Karanlık atmosfer ortak noktaları olmasına rağmen bir miktar daha kaynaşıp kucaklaşmaları gerekli şarkıların. Özellikle ambiyans, folk ve metal kardeşliği açısından. Zaten albümün yeterince akıcı olmaması da bunun bir sonucu. Nihayetinde, eğer bu güç birliği devam edecekse ki etmeli ambiyansı biraz dizginlemeliler.

7,75+/10