Uzuuun bir aradan sonra Yndi Halda ikinci albüm ile aramıza dönüyor. İlk kulağa çarpan şey vokal olsa gerek. İkincisi kemanın efektif döviz cinsinden pek tatlı kullanımı. Üçüncüsü ise folk yeni tarz indie emo rock sızıntısı. Bu bağlantıları keşfettikçe grubun bu kaydını dinleyip aklı uçanları anlamak zorlaşıyor. Yine de vurguluyorum yine de bu durum, kendini tekrar etmenin denizlerinde boğulma riski taşıyan bir türe taze bir soluk kattıkları gerçeğini değiştirmiyor. Sonuç olarak dinlemesi keyifli, kendine has bir kayıt oluyor kendileri. Yenisi için bir on yıl daha bekleyecek miyiz bilmem, amma bu albüm bir kaç ay sizi meşgul edecektir, o kessin.
8,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder