4 Mayıs 2016 Çarşamba

Metin Eloğlu - Ay Parçası

AY PARÇASI
Gitgide daha öleğen
Gün günden güzel

HUY
Uzansam mı Kısıklı’ya
Havasında suyunda sakladığımı
Bulsam fena olur muyum
Yine alışır mıyım acaba
Şiire tütüne ve insana
Devirsem damacanaları
Şangır-şungur oracıkta ölsem mi


AMAN
Ama bu kekiğin rengi kokusu yırtık
Olsun varsın
Sapı silik yağı yok
N’olursa olsun
Kekik olsun da

EZGİ
İşte şu sanlı kadın
Kucağında çocukla
Saçlan düz taralı
Bakışı kalın
Sesi uzaktan uzağa
Sevdiği ölü

KIZ
Sabahla yunmuş
Yağmurda kurunuyor
Gömleciği sıyrılı
Düş dölü

KULUNÇ
Ben ve şarap kovası
Tüydük arka pencereden
Temmuz boşa kaynıyordu
Daha doğrusu
Kuşun tırtıla benzeyişi biyana
İnsan da insanı pek andırmıyordu
Korktum bu yazdan


LOŞ
Kulaklarımızı ağzına dayasak da
Dilini dudaklarını çekelesek de
Hiçbirşey demiyordu
Ham üvezler diziyordu ardarda
Gözlerinde çamur kırıntıları
Çekirgeler bir sıska an
Püskül püskül sarılar
Öldürseniz söylemiyordu
Yürüyüp yola çıktı sonra
Hepimizi bir karanlıktır bastırdı


İÇİÇE
I
O kolaçan kız
Serçeparmağmı emerekten
Bi şeylere mim koyuyor yine
İçin için puslalar yazılıp güvercinler salmıyor
Kentin göbeğinde sıradağlar
Haziran sığmıyor haliçlere
Birileri geçiyor kahkahadan kırılarak
Ben böyle mi olacaktım diyor
Gülü çatlamış bardak
II
Yine o kız o içerlek kız
Üstüne bir hırka alıp
Ponponlu terlikleriyle
Balkona kurulacak
Şu cascavlak gecede
Cıbıllığında temmuzun


ÖTE
Yola koyulurken böyle her mayıs
Çalgılar bürümcekler alıyorum yanıma
Dinmiş yağmurlar güneş yongaları
Bolca papatya ısısı ceplerimde
Torbadaki andaç azık tadılası şey
Etlere ekmeklere bakmıyorum bile
Dereden kırlangıç gölgeleri alıyorum
Küçücük kızıyla ötelerden bir kadın

7

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder