Ağızlara çaldığı doomvari epik heavy metal lezzeti ile eski kafa metalcileri zevkten dört köşe yapan bu albüm, nedense benim üzerimde aynı etkiyi yaratmıyor. Promosyon stikırında belirttiği gibi Iced Earth, Manowar ama en çok da Grand Magus, Manilla Road, Brocas Helm, Omen gibi grupların dinleyicine hitap ediyor, aslında bunun ötesinde fazlasıyla izlerini taşıyor. Keyboardı kullanmadan harmonik olarak belli bir amosferi yaratabilmeleri artıları. Onun dışında nakaratlarda kafayı sallayıp yumruğunuzu göğe dikeceğiniz tam bir heavy metal albümü. Vokal dahil, hani şöyle bir farklılık var, şöyle bir imzalarını atmışlar diyebileceğim herhangi bir şey yok. Her şey güzel, her şey beklendik şekilde. Kısacası tam bir standart albüm. Şarkılar bir de uzun. Kısa olamaz zaten. Ayrıca Manilla Road coverı Necropolis'i dinlerken grubun bestelerinin bir miktar ağır kaçtığının, vokalin bir miktarcık diyaframını zorladığının, bir miktar eze eze söylediğinin farkına daha rahat varıyorsunuz. Tabi ki grubun diğer elemanlarına kıyasla baterinin de bir miktar geride kaldığını sezinlemek mümkün. Nihayetinde damla damla göl buharlaşıyor, çöl oluyor. Eski grupları yadetmeyi hakkımı kullanmak istiyorum efenim.
6,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder