Ağır tonajlarda seyrederken sözlerin desteğine ihtiyaç duymayan albüm güçlerini tam anlamıyla birleştiren üç deneyimli müzisyenin işbirliğine dayanıyor. İster istemez akılda beliren sihirli sözcük Nekropsi oluyor. Kanatıcı keskinlikte ve modern seslere sahip metalik tınısıyla progresif rock'ın sert yüzünü sergiliyorlar. Elbette ezoterik bir yerlici iz bulmak da mümkün. Gürleyen bateri performansı, dinleyeni şarj eden ritimler kayda canlılık katarken bir kaç örnek dışında bkz. Oda, parçaların birbiriyle tam uyumu albümü neredeyse uzun destansı bir kurguyu dönüştürmekte. Belki de fazlasıyla.
Sonuçta ben kritik ya da değerlendirme yapmadığımı daha önce de söylemiştim. Dinlediğim albümler hakkında kendi görüşlerimi arşivlemekten başka gayem yok. Bildiğin günlük yafu. Ve bir kayıt hakkında görüşlerimi belirleyen en önemli öğe tekrar tekrar dinlemek isteyip istemediğimdir. Ben bu albümü dinledikten sonra doğrusu biraz kafamı dinlemek istiyorum. Evet, bu bir sorun sende değil bende konuşmasıydı.
6,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder