Grubun baş yapıtı addedilen bu albümün arkasında trajik bir hikaye yatıyor. 1 saatlik tek şarkıdan oluşan kayıt büyük oranda gitaristleri tarafından hayatını kaybeden çocuğu ile hemen arkasından, aynı gün diye hatırımda kalmış ama şimdi doğrulatamadım, doğan diğer çocuğu arasındaki gelgitli ruh halinden esinlenerek yazılmış. Dolayısıyla ciğerden gelen bir çalışma olduğunu söyleyebiliriz. Uzun süresine ve farklı tarzları, enstrümanları denemesine rağmen dinlemesi kolay, albüm kapağındaki melodramı yansıtan bir çalışma olmuş. Tarz demişken özellikle gotik, caz, altyapıda 70'ler selam çakılan türler oluyor. Kusur kadı kızında da var. Ortalardaki keltik caz çığrışları fazla kaçmış. Albümde ağırlığı hissedilen ve bolca tekrar edilen bir kaç melodinin ağırlığı fazlasıyla hissediliyor ve tekrarı bolca oluyor. Riffleri de düşününce çok da karmaşık bir sounda sahip olmadığını tüm eklektizmine rağmen yalın kalabildiğini ekleyebiliriz. Sadece bir yerde vokalin brütal notaları titrettiğini duydum. Bir miktar fazlası göz çıkarmazdı. Bir tık o drama daha arabesk işlenebilirdi. Mendiller ıslanabilirdi. Ama n'apıcan, İskandinav arkadaşlardan soğukkanlılığı devreye giriyor ister istemez herhalde.
8,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder