Pavırik death metalin malum öncü grubunu hala dinlememiş olmaktan övünç duymuyorum. Yine de Children of Bodom'un gölgesinde kalan bir kaç melodik gruba kulak vermiştim zamanında. Bunların arasında en çok sevilen saygı duyulanlarından biri Kalmah ve They Will Return de onların ikinci albümleri oluyor. Neden bu albümden başladım, hiç bir sebebi yok. Rastlantısallık iyidir hani. Albüme kulak verdiğimizde kendi tarzını yaratmış, hayli becerili ve teknik manada ehil elemanlarla karşılaşıyoruz. Şarkıların her bir biri birbirinden biraz değişik bir güzergah izleyerek türün getirdiği ayniyet sıkıntısını aşabiliyor. Arada bir vokaller sertleşse de tabiri caizse brütal vokalin efemine versiyonu, powerımtırak dedik ya, hakim albüme. Takibi keyifli kaliteli gitar performansı arada haddini aşan keyboardu hizaya getirmeye çalışıyor. Aradan geçen o uzunununun seneler ardından tekrar dinlediğimde ise türü tür yapan öğelerin hem besteleri hem de dinleyen olarak beni yorduğunu söyleyebilirim. Ya da bu albümün yüksek enerjisini artık kaldıracak durumda değilim. En iyisi doom dooma doom dinlemek sanırım.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder