Slave only dreams to be King
Marilyn Manson'ı da genizden söyleme, söylenme tekniğini de severim. Ergen hallerime de eşlik ettiği için, safiyane bir çocuk gibi şarkı sözlerini okur depresif ruh hallerine bürünürdük, hep kalbimde yaşayacaktır, felan. Şimdi bile biraz daha nesnel baktığımda kötü işler çıkardığını söylemek zor. Her ne kadar nefret edeni seveninden çok olsa da her zaman ilgi çekici bir melodinin, bir atraksiyonun, müzikten bahsediyorum caanım, omuriliğinden değil, peşini kovlamasını bildi. Elbette o eski günlerini aratıyordu şarkıları. Yaş kemale erince bir de evlilik, o şevki heyecanı öldürüyor değişen miktarlar boyunca. Son dönemlerinde ise bayağı bayağı albümlerini filler dedikleri doldurboşalt şarkılarla doldurdu. Bu albümde neyse ki bu tür şarkıların sayısı az. Bir bomba yok, olmayan beklentimiz gibi. Ama Holy Wood'dan beri en etkileyici çalışma olarak nitelendirilecek kadar iyi şarkılarla donanmış, arzı endam eylemiş şarkıcı. Ölmüş gibi söz ettiğimin farkındayım, Allah nice ömürler versin. Versin ki sevmeyenine inat biz de dinlemeye devam edelim.
7,75/10
Bunu da ahan da ekleme yapıyorum: Bonus son 3 akustik parça albümün ortalamasını yükseltiyor, hatta içlerinden biri boynuz olup kulağı geçiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder