Dönemine göre oldukça ileri bir metin. Coğrafya ve zaman arasındaki çelişkiyi doğu batı sentezinde aşmasını bilen bu roman hayli dramatik bir hayata sahip olmuş olan İranlı yazarın en iyi yapıtı sayılıyor. Diğer kitaplarını okumamakla beraber Kör Baykuş'u bitirdikten sonra bu payeyi hiç bir şüphe bırakmayacak şekilde hakettiğini düşünmemek elde değil.
Bilinçli bir şekilde kendini tekrar eden, kendi çevresinde dans eden cümlelerle karakterler arasında bağıntının içine dahil oluyorsunuz. Hikayeyi anlatan şahsın, babası, amcası ve ihtiyar adam ile aynı kişiliğe bürünmesi, aynı zamanda karısının, annesinin ve hayallerine giren genç kızın aynı hüviyetin parçaları olması hiç de beklediğiniz karmaşık bir okumaya sonuç vermiyor. Şiirselliğe yakın edebi duruşuyla karanlıkta yapılan bir valsın baş döndürücülüğüne okuyucunun kendine kaptırmaması oldukça güç.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder