Death in June ile bu grubu karıştırdığımın farkına vardım. Benzer kulvarı takip eden grubun beyni David Tibet'in bu uzun soluklu projesinin hem felsefi hem müzikal olarak diğer grupla içiçe geçmesinin bu karışıklığa katkıda bulunması gayet geçerli bir sebep olsa gerek. Fikri olarak Budizm ve Crowley'in işlerini baz alan gnostik bir mistisizmi kastediyorum. Fakat bilemiyorum grubun işlerini dinlemek için bu albümü seçmekle doğru mu yaptım. Çünkü albümün yarısı yarı-melodik ve duru bir sesle okunan arkadan piyano, flüt, klarnet gibi enstrümanlarla desteklenen şiir okumalarından oluşuyor. Tahrik edici olduğu doğru ama biz müzik dinlemeye gelmiştik. 6. parça Mourned Winter Then ile Anthony'nin karakteristik sesini ve arkadan akan piyano bazlı ortaçağ ezgisini duyuyoruz. Bir, bu diğer müzisyenlerin katkısına bir örnek, iki karanlık bir tarzda icra edilmekle birlikte ajitasyondan uzak duran neofolk dinletisinin ne kadar şık bir deneyime olanak sağladığına tam isabet bir örnek. Ancak zirveyi şahsen ben I Remember Berlin Boys'da buldum. Elbette bu noktada piyanonun ve klarnetin caz usulünde icrasının damakta bıraktığı lezzeti es geçmeyeceğim. Kısacası albümün ikinci yarısı ilk yarısını dövmez, nakavt eder.
7,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder