4 Ocak 2013 Cuma

Neurosis - A Sun That Never Sets (2001)

Grubu Eye of Every Storm ile tanıyıp sevdim. Fakat grubun bu albümü daha önceki sert ve ağır tonajlı soundunu en iyi şekilde temsil iddia ettiği söylenen yapıtı olarak evveliyattan bile hayranı olanlar için kalplerinde ayrı bir yerde duruyor, eminim. Aslında benzer depresif atmosferi grup hiç terketmemiş. Son dönemlerine kadarki değişimde, bundan sonra 2012 albümlerini dinleyeceğiz inşallah, hep aşamalı olmuş. Görünen köy kılavuz istemez yalnız, buradaki sound tam da atmosferik sludge tanımını fazlasıyla hakediyor. Gitarı çalmıyor arkadaş, tellerine çekiç balyozla vuruyor, nasıl oluyorsa nota çıkıyor. Tempo o kadar ağır ki My Dying Bride'ın diri diri mezara gömen doom halini hatırlatıyor. Tamam hayat denen oyunun hayranı aşuğu değilim. Amma ve de lakin bu kadar da nefret etmiyorum. Sözler de net ve anlaşılır bir şekilde bu ruhsal durumu ifade ediyor. Çok güzel anlatımlar mevcut. Lakin bu tarz albümlerde olduğu gibi içimdeki bariyeri,, bendi yıkıp geçemiyor. Benim için fazlasıyla yavaş, fazlasıyla boğucu. Son şarkı Stones from the Sky, hipnotizmayı sevmesiyle gönüllerde taht kuruyor, o ayrı.

7,75/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder