Şarkı aralarında Kamboçya pop müziği dinliyorum ki düştüğüm kuyulardan çıkayım. Ağır ritimler, tribale göz kırpma, ambiyansa arkasını yaslanan hipnotik bir akıcılık, aklıma gelen tarifler. Zayıflığı ise genelde parçaların benzer bir formülasyon ile yazılması ve hala nedense korumak istedikleri sludge tarzının en bi yoğunlaştığı vokal düzenlemelerinin görece yavaşlığı ve bunun neticesinde sıkıcılığa varması. Deneyin, sözleri internetten bulun ve birlikte seslendirmeye çalışın vokalle. Hak vereceksiniz. Geneli itibariyle eskiden beri sevenler bu post-rock/metal yönelişine zaten karşılar. Şimdi de sık sık kendilerini tekrar etmekle suçlanıyorlar. Açıkçası bir önceki albümünden daha fazla sevdim. Böyle tekrara can kurban diyorum.
8,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder