Bu albümden hala hoşlandığıma göre grup hep aynı şeyleri yapıyor yaygarasını arkamda bırakıp son albümünde eski günlerini arattıklarını daha rahat söyleyebilirim. Zira son albümlerine pek de ısınamadıktan sonra kendimden şüphe eder duruma düşmüştüm, gruptan soğudum demek ki, olgunlaştım, ayrı bir insan oldum pozlarını da bir kenara atabilirim artık. Evet eskisi gibi hop oturup hop kalkmıyorum, hatta itiraf ediyorum senelerdir viking masallarını dinlettirmek müzik yapmak için ucuz bir yol. Yine de Amon Amarth en azından bu haliyle candır. Bunda hem ultra melodik riflerin ve tabiki son dönemlerinde göremediğimiz enerjik tempolu şarkıların katkısı büyük. For the Stabwounds in Our Backs, Death in Fire, Thousand Year of Oppresion ve Where Silent Gods Stand Guard pek severim.2. CD ise zaten dinlemiş bulunduğum ilk dönem demoları içeriyor. Arşivlik için iyi hoş da genel açıdan değerlendirirsek, o ham ve brütal kayıtları hatırlarsak, ortalamayı bir kaç zerre düşürüyor.
8,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder