İlginç bir albüm ile karşı karşıyayız. Kemanlı atmosferik sludge (vokallerde Mastodon etkisi misal) diye özetlemek genellemeden ziyade hakarete varan bir söz öbeciği oluşturacaktır. O yüzden yelpazeyi açalım, biraz daha açalım ve progresif bir şeyler dönüyor burada diyip geçelim. Bir kere keman ki pesliğinden dolayı gayet viyolonsel tadında, araya girip hünerimi sergileyeyim, sonra kaçayım modunda değil, gitar gibi gayet faal bir enstrüman olarak kullanılıyor. Melodi olarak yer yer ortadoğu ezgilerinin sızdığını söylemek mümkün. Gitar tonu tür içinde çok büyük bir farklılık sunmuyor. Tema olarak ise albüm kapağına bakarak Cthultu mitolojisi diye beklerken çok daha kendilerine özgü bir hikaye geliştirdiklerini öğrendim. Ayrıca bu okült hikayenin resmedilip çizgi roman piyasasına sürülme projesini de yürütüyorlarmış bir yandan. Ayrıca akorlarda ve ritimlerde punk müziğinin hareketli ritimlerine de tanık oluyoruz ki grubu besleyen önemli kaynaklardan biri olduğunu grup elemanları da belirtiyor. Hatta grubun metalik kökleri biraz zayıf. Diğer yandan beste anlamında büyük bir fırsat sunan bu öğelerden yeterince faydalanılamadığını görüyoruz. Metalin giriş gelişme ve kopuş sürekliliği takip edilmiyor burada. Şarkı düzenlemesi sarmal bir gelişim izliyor. Bestelerdeki bu durum bir tür hedefsizlik yaratıyor. Ayrıca bir türlü gelemeyen kreşendo, gelse de kulağımızın alıştığı sertliği içermeyen bir doruk noktası bu (olsa olsa hafif rampalı bir tepe yükselitisi olabilir), ile birleşince sözkonusu durum, akılda kalıcılığı zayıf bir ürün ortaya çıkması kaçınılmaza bağlıyor. Dinlemesi keyifli, ufuk açıcı, gelişme potansiyeli taşıyan bir başlangıç diyelim. Diyelim de grup 8 senedir ürün çıkartıyor yafu...
7,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder