Bir yandan drone'u diğer yandan ambiyans müziği biraraya getiren bu albüm çeşitli katmanlardan oluşuyor. Üstte hafif arada sırada devreye giren piyano gibi esintiler, bir altında durduraksız synth nağmesi, en altta ise flu ve kışır hışır drone cızırtıları. Sound ne bu tür avangartlığın kullanıldığı metalde olduğu gibi ürkünç , ne de indie-pop ürünlerdeki gibi dreamy bir huzur içeriyor. Bunların yerine bir gizem, bir nostalji, nostalji demişken öyle bir kalemde geçmeyin: geçmişe özlem var, geçmişteki anılara sahip olmanın memnuniyeti var, geçmişteki anıların bir daha yaşanamayacağına dair acısı var, karışık işler bunlar, merak cezbeden bir esrar havası hakim. O yüzden de derinlemesine bakmanız gereken bir çalışma. Bu tarzları tanımak istiyorsanız türün özbeöz dinleyicileri tarafından da olumlu eleştirilere tabi tutulan bu albüm birebir ilaç olacaktır.
Gel gelelim, negatif eleştiri kısmına: Zaten sözsüz olan parçaların birbirinden ayırtedilemezliği albümü masif bir engele dönüştürebiliyor. Bu yüzden yüzeydeki temiz su içinde debelenerek diplerdeki şahaneliğin farkına varamayan çoğunluk içinde olma ihtimali hayli fazla. Böylece deneyimimiz sadece hoş bir muud hoş bir atmosfer dinletisinin ötesine geçemiyor. Ve bu nedenle de albümü dinleyecek uygun ortam, uygun psikoloji, uygun hal, uygun ışık gibi kriterlerden oluşan rassallık içinde debeleniyor durumda buluyoruz kendimizi.
7,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder