Tiremolo tiramitsu atakları, blast beat üstüne krem şanti, müzikten bazen ayırtedilemeyen klasik bilek vokaller. Ne getiriyor aklınıza? Başağrısı mı? Dooort! Yanlış cevap, ana kucağı, mübarek. Bu kaosun ortasından huzur doğuyor, nostaljik duygular yeşeriyor. Huzur metalde, kardeşim. Elbette shoegaze black metalin en sert versiyonu olarak nitelendirebileceğim bu albümle pek çoksaat serviste uyumuşluğum var. Bırakmak mümkün değil. Bu ilk adımları, yürüyecek daha çok yolları var. Ama bu hali bile yeterince etkili.
8,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder