Daha önce pek kullanmadıkları egzotik etkiler , Shame on You misal, ve yer yer inandırıcılıktan uzak funky (dedimse tam funky değil elbet, ama vokalin ham işlenmemiş söyleme tekniğine bir türlü yakıştıramadığım melodik yapıdır kastettiğim) öğeler ile değişik bir yerde duruyor bu albüm. Her ne kadar kaba ham vokal ve kaydı terketmeseler de daha bir modernleştiklerini en azından bir ruj bir rimel sürüp makyaj yapmaya başladıklarını söyleyebilirim. İşte bu eski ve yeninin karması dinleyicileri mutlu mesut etmiş ve grubun en bilindik en bi sevindik albümlerinden biri olmuştur Trapped!. Ama enerjik ve thrashtan ödünç rifleriyle, melodik ve canlı nakaratlarıyla beni ikna edemedi. Keyifle dinlediğim albüm nihayetinde çok da anlamlı akılda yer edici bir fonksiyona bürünemiyor. Dolayısıyla hala favorim albümüm grubun Perfect Man yapıtı. İlginçtir daha önceki albümlerinde de Metallica'yı andırır girizgahlar pasajlar duymuştuk. Bu sefer bir şarkıda Megadeath geldi aklıma.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder