Çelik - Yaman Sevda (1996)

Artık yavaş yavaş olgunlaşma dönemine giren Çelik'in bu üçüncü albümü Yaman Sevda ve benim için özel Bu Şehirde gibi parçaları ile pek sevilmişti. Zorunlu kamp döneminde bir yandan geceleri Anatolia ile geçirirken gündüz de nedendir bilinmez, belki karşı kıyıda görünen kasabanın ışıkları aklıma geldiğindendir, Bu Şehirde'yi dinlerdim, galiba kapalı devre çalarlardı. Neyse sonuöta bu parça bana hep bir nostaljiyi ifade eder. Tabi şarkıcı bu şarkılarda makyaj niyetine de olsa elektro gitar kullanmıştı, gençliğimizde bu da anlamlıydı.
Propaganda parçalarını pop müziğe hiç yakıştıramıyorum. Önceki albümdeki şarkı çok kötü değildi, lafını bile geçirmedim o yüzden. Fakat buradaki facia. Bir yandan çocuksu synth tonu, diğer yandan artık şarkıcı üzerinde markalaşan bir enteresan söz yazımı, diğer diğer yandan Ukrayna'ya Örovizyon kazandıran Ruslana mıydı neydi onun parçasındaki gibi hey hey gazcılığı, diğer diğer diğer yandan vokalde sınırların keşfi... Ayrıca bu albümde Çelik yayvan ve uzatarak şarkı söyleme tekniğine de daha sık başvuruyor. Genel olarak aşağı düşüşün başladığı bu albüm o dönemin trendinden belki de çok farklı değil. Zira aynı yıl bir Şebnem Ferah Kadın'ı yayınlamış,kişisel beğenimin de başka bir yöne yavaş yavaş evrildiği dönemin ipucunu içeriyordur her halde bu bilgi. Ama 90'lar Türk Pop'unun samimiyetine inanan biri olarak bu albümü en derli toplu şöyle eleştirebilirim: Parçalar düzenlemelerinin, özellikle synth bazlı altyapının elinde can çekişiyor.

6,50/10