Önceki albüme göre daha sınırları belli olan keskin bir sounda sahip albüm öncelikle güzelim kapağıyla hoşcağzıma gidiyor. İlk parça klasik yandan çarklı blues soundlarında gezinip orkestral hallere bürünüyor. Biraz da güz güneşinde ısınan Avrupai plaj tadında. Pek ala. Ama ikinci şarkıda albümün temelini sarsan deprem gibi anlara rastlıyoruz. I Built Myself a Metal Bird gücünü post-punk'tan alan bin fantom kılığında peydah oluyor. 3. şarkı ise tamamiyle enstrümantel haliyle cırtlak vokalin bu albümde vokalini daha yerinde kullandığını hatırlatıyor bize, tam bir klasik post-rock şarkısı. Geri kalanları da anlatmayayım. 2010 fırtına gibi başladı doğrusu, Rotting Christ, Dark Tranquillity, Orphaned Land, Burzum, yakında Avantasia...
8,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder