Almanya'dan çıkan black gruplarına karşı hep bir sempati beslemişimdir. Milletçe manyak olmaları bir yana ki bu ekstrem müzik yapmaları için çok uygun bir bataklık oluyor, beni hayal kırıklığına uğratmayacaklarına bir nevi eminim. Ha, favori grup çıkıyor mu aralarından o da yok, ayrı bir mevzu bu. O yörenin dolaylarından çıkma grubumuz da melodik tempolu biraz da senfonik tarzlarıyla hababam hababam çalışmışlar ama istedikleri konuma da bir türlü ulaşamamışlar. Bırakalım bu duygu sümsüklüğünü, geçelim bir kalemde. Albüm hoş dinlenilir ancak akılda yer tutmayır. Almanların efsanevi kahramanı Siegfried'in maceralarının anlatıldığı bu albümün en hoş beş yanlarından biri parçalar arasına giren bazen akustikleşen kısa bölümlerse diğeri de melodi olarak seyrek de olsa sezindirilen ortaçağ ezgileri. Ayrıca vokal güzel, bir kaç yerde bayan vokal kullanımından kaçınılmamış. Ek olarak hikaye anlatımına uygun biçimde konuşma temposuna yaklaşan tok sesli zeusvarimsi bir vokalden de faydalanmışlar. Kısaca anlatmak istediğim 90 sonlarında iyice bağnazlaşan en sert ben olacağım kafkası yürüten bir janr içinde ağır abiliklerini kaybetmeden ufak tefek değişiklikler yapmaktan kaçınmamışlar. Keşke aynı başarılarını bestelerin güzelliğinde de gösterebilselerdi.
6,75-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder