Hemen hemen aynı kadroyla devam eden operamız ilginç bir parça dizilişi ile yani 14 dakikalık epik ve kompleks The Seven Angels ile açılıyor. Daha sonra güzel melodilerle örülü biraz daha klişe power şarkıları ile devam ediyor. Özellikle bu projede hoşuma giden bir şey katkıların vokalle sınırlanmaması ve bittabi dolayısıyla güzel sololar dinleyebilmemiz. Ve bu albümde melodik ve "sert" power parçaları (Final Sacrifice!) ile baladların arasındaki uyum da pek bir dikkat çekici. Boş şarkı yok. Vallaha olsaydı söylerdim. İlkinden de fazla beğenmiştim. Tekrar dinleyişlerimde de bir değişiklik yok.10/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder