Tiamat çok da bana hitap etmemekle birlikte bu albümün baştan sona düzenlemesi, kısa ara parçaların uyumu dahil ve sessel konseptiyle özellikle, neden grubun baş yapıtı olarak değerlendirildiğini tamamiyle anlıyorum. Metal harici öğeler sızmakla beraber henüz gotik metal kulvarını terk etmemişler. Üstelik Gaia gibi introsu ikonik bir parça da içermekte. Uzamından dolayı iniş çıkışlarıyla progresif müdahaleleriyle ve atmosferiyle birlikte düşünüldüğünde dramatik bir roman havasını taşımakta. Gruuviliğin tersi bir durum aslında.
7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder