Post rock'ın serti manasında post-metal dediğim ama piyasada atmosferik sludge metal deyiminin geçerlilik kazandığı türdeki bu albüm için kısacası iyi diyebiliriz. Şarkılar arasındaki ayrımın sınırları da güçlü. Gönül isterdi parçalar içinde de kreşendo güçlü olsun. Bir de insan sesinin sıcaklığı eksik. Manalı sözler değil, caz üstadı Keith Jarret'in abartarak yaptığı ahlar uhlar bile yeterli olurdu. Neyse kadı kızında bulabildiğim eften püften kusurlar bunlar. Bir kaç daha iyi olabilirdi notları sadece. Drought şarkısında zirve yapan ezici buldozer riffler diyerek sözlerimi noktalıyorum.
8,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder