Rock müziğinin her ne kadar mikro seviyede alt-türlerle isimlendirilmesini sevmesem de bazen ihtiyaç oluyor demek ki. Halbuki her grubun kendi adına kendine has bir ses yaratıyor omaları gayet doğal iken. Ününe ün katmış bu grup da 90'ların alternatif rock havasını yansıtıyorken vokallerde, tempoda, tonlarda farklılık göz ardı edilecek gibi de değil. İşte bunun adı stoner oluyormuş ki 70'ler saykedelik rock ritimleri de aman hissedilmesin. Nihayetinde gayet dengeli kendilerine özgü bir ses yaratmış durumdalar bu debü albümlerinde. Bu kadar adlandırma neticesinde renklerin içiçe geçtiği halusinejik bir kafa beklememek lazım. Çünkü sapına kadar hard rock tınıları kayda hakim. Bu yüzden de dinledikçe yıllanmış şarap gibi ki bu kadar beklemenize gerek yok, kıymete biniyor. Sevdim. Albüm kapağı hakkında da bir şey demeyeceğim. Edepliyim çünki.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder