Böylelikle büyük ustanın eserlerini tamamlamış oluyorum. Bu ince eserin ismi biraz şaşırtıcı. İki uzunca öyküden oluşuyor yapıt. Bir Giriş ibaresi ikinci öykünün isminin devamı aslında. Bu öykülerle yine Glass ailesinin enteresan hayatına konuk oluyoruz. İlk hikayede askerden izin alan Buddy'nin abisi Seymour'un düğününe gitmesini okuyoruz. Diyalog ağırlıklı geçen metin, düğünün iptal olmasıyla Buddy'nin kendini bir kısmı oldukça tepkili misafirlerle birarada bulmasıyla ilerliyor. Hızla okunan, sular seller gibi akan bir metin. İkincisinin tersine. Bazen yazarın ne kadar edebiyat takıntısıyla zor bir dille yazdığını biliyoruz. Üstüne üstlük çevirmen de ki Harry Poter tercümelerinden tanıdığımız Sevin Okyay yapmış, aynı anlayışı derinleştirdiğinden okumak bir müddet sonra azaba dönüşebiliyor. Hikayede artık 40 yaşına basmış Buddy'nin hayranlık duyduğu, otuzlarının başında intihar etmiş (spoiler değil, bilmeyen yok) abisi Seymour hakkında biraz da çağrışım yoluyla aklına geleni anlattığını da göz önünde bulundurursanız, bağlantıları yakalayabilmek (ki o devrin Amerika kültürüne göndermelerin sıklığı da diğer bir veri) için sık sık geriye dönüp cümleleri baştan okuma ihtiyacı duyacaksınız. Ayrıca metin o esrarengiz intiharın sebepleri hakkında bir şey de söylemiyor! Oh shit! Yine de, yine de böyle ustalıkla yazılmış bir hikayeyi okumaktan pişman olmak mümkün değil.
7,5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder