Bir önceki albümde yarattığı acabaları bir kalemde silmeyi başarıyor grup. Dönüşleri gayet de muhteşemsi. Yunan folklorüne ekleme olarak Mayalara, Perslere, Rus ve Romenlere kadar uzanan zengin bir çeşitleme grubun müziğine can katmış görünüyor. Her zamankinden daha dinamik, dinlemesi zevkli, her zamanki gibi karanlık ve sertler. Tarzlarından bir şey kaybetmeden ufak ufak da olsa nasıl değişilebileceğinin güzel bir örneğini çiziyorlar. Açılış Parçası In Yumen-Xibalba, Gılgames ya da ezan klişesine rağmen Ahura Mazda-Azra Mainiu etkileyici parçalar. Sıkılmadan defalarca dinlemek mümkün. Her ne kadar düzenlemeler gözdoldurmakla beraber bir Rotting Christ klasiği olarak vokal bölümlerin hep aynı formüle sırtını dayaması ve kendini tekrar etmesi ufak tatlı bir sorun. Acaba senenin en iyisini şimdiden bulduk mu? Hadi bakalım...
9,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder