Suzanna Vega'yı devasa hitleri Tom's Dinner ve Luka ile tanıyoruz. Hatta böyle şarkıların nasıl zamanla klasikleştiğine inanamıyoruz. Yalın ve alternatif bir sounda sahipler çünkü. Tom's Dinner da vokalden başka enstrüman bile yok ki sonradan remikslerini de dinleme fırsatı bulduk. Neyse demek istediğimiz şu; bu şarkılar şarkıcının ilk albümünü hakkında ipuçları taşıyor. Akustik ağırlıklı müziğin arkada fon oluşturduğu, vokalin önde hikayelere vurgu yaptığı , disiplinli, konuşma temposuna yakın vokal tekniği ve bataklıktan sızan gaz gibi yükselen brit-folk kokusu gibi. İşte bu çıkış albümünü de özetleyiverdik. İşin ilginç kısmı ise şu: Ben bu albümü öyle ahım şahım sevmedim. Albümün hit parçası Marlene on the Wall'u da sevmedim. Straight Lines'ı da sevmedim. Hikayesi ve metaforları ile müthiş The Queen and the Soldier da müzikal olarak pek bir şey ifade etmedi bana. Diğer ortalama şarkıların varlığını da dikkate alırsak durum hiç de içaçıcı bir görüntü arzetmiyor. Ancak Cracking, Small Blue Thing gibi şarkılardan hoşlandığımı ekleyebilirim. Bu kadar.
6,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder