Aaargghh! Potansiyelini bu kadar acımasızca harcayan başka bir grup görmemiştim. Sen ki The Clearing gibi Himalayalarda Everest'in zirvesinde kulak orgazmına ulaştıran başıyla kıçıya tastamam über süper bir şarkı yapmışsın, gel gör ki diğer şarkılarını düzenlemesiz bırakmışsın. Evet süper rifler ve fikirlerle dolu olsa da bu şarkılar albümün bütününe baktığımızda saç baş yoldurmaktan geri durmuyorlar. Misal bakalım Diotima'ya : son yarısındaki keyifli kısma ulaşmak için bu şarkının ilk yarısını çekmek zorunda mıyız ki? Grubun en sıkıcı en özelliksiz yazdığı kısımlar bunlar. Ya da Litany of Regrets: punky ritimlerle açılış yürek hoplatıyor da dur bir kardeşim bir yere bağlan yavaşla bateri ritimden bi kurtul 13 dakika aynı/benzer ritimler.. ckk..cckk. Aslında bunu kural yapmışlar, her şarkı sonlarda müthiş kreşendolara felan bağlanıyor ama oraya ulaşıncaya kadar dinleyiciye acı çekitiryor. Zaten yaptıkları black metal/ progresif metal/ sludge/ post-black türü yani post-modern zamanların metal müziğini dinlemek hiç kolay değil. Bir de bunu 1 saat on dakikaya uzatmak? Artık sonlardaki şarkılar artık gelenekten dinlenir hale dönüşüyor, ne dönüp bittiği hakkında pek bir bilgim yok bu kapanış şarkılarında.Yaw bir ambiyans bölümü yap, bir beyin dinlensin azcık, yok. Niye böyle sert eleştiriyorum? Çünkü çok iyiler ve bu albümü defalarca dinlemekten hiç sıkılmadım. Lakin ulaşabilecekleri çizgiyi düşündükçe vizyonları bu kadar dar olmasına üzülüyorum.
7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder