Şoke edici bir albüm olmuş. Grubun başarılı olduğu melankolik sahayı terkettiğine tanık oluyoruz. Önde kaydedilen gitar ve vokal ve bateri kısaca gürültü ve hiddet ve bu ne celal, alışıldık atraksiyonlar ise gayet zayıflamış diyet modunda. Vokali eleştirilere karşı her zaman savunmuş, en azından ayrı bir sesi var diyegelmiş biri olarak buradaki vokal kaydının iticiliğini de kabul etmeye başladım. Bu yeni tarza yakıştıramadım doğrusu. Yani soundu son dönemine selam çaktığı bir kaç parça dışında (pek şık House of the Setting Sun gibi) modern agresif heavy metal olarak tarif edebiliriz. Kafa bulduklarından mı yoksa gerçekten saygı emaresi mi bilemiyorum bu heavy metal kökler ve esinlenmeler işi fazlasıyla vurgulanmış. Gayet thrashy the Hating'in girişi bana bir Death Angel şarkısını anımsattı örneğin. Parasites Motörhead ayarında tipik bir punk/metal şarkısı. Midnight Madness ise black metal/punk tarzının karikatürize bir örneği. Ama asıl bomba U.N.S.A.N.E. WASP coverı zannettim. Hık demiş...bir yerinden düşmüş. Albüme kötü felan demiyorum, sadece şaşkınım ve gruptan bunu beklemiyordum. Yoksa Out of Control ya da Illwill gibi bir içimlik sular seller de mevcut. Grubun damarına bu kadar kim basmış bilmiyorum ama eski dönemlerine dönseler ne iyi olur. Forever Autumn felan değil bir kaç albüm ötesi bile iyidir. Bir de konsere gelsinler.
not: dinlediğim versiyon As Daylight Yields, Demon You/Lily Anne ve Crazyman'in konser kaydını da içeriyor. pek de rüzgar etmiyorlar.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder