Son günlerde en bir pek keyifle dinlediğim albümlerden biri olan bu çalışma tıpkı Beirut gibi Amerikan kökenli olup ta gönlünü Balkan musikisine kaptırmış bir grubun eseri. Orta ve orta-hızlı tempolara sahip olan parçalar özlerine sadık, çok sesli, çok enstrümanlı ve genelde de sözsüz. Haklı olarak da neden gerçek bir Balkan grubunu dinlemeyeyim ki eleştirilerine maruz kalması anlaşılır. Üflemeli çalgıların ağırlığını hissettirdiği bazen marş temposuna kayan klasik brass band şarkılarını dinlemek ayrı bir zevk. Bununla birlikte bir kaç ta Yunan parçası yer alıyor albümde. Özellikle Üsküdara Giderken'in Yunanca versiyonu ve bu versiyondaki hoppa nağrası kulağımdan gitmiyor. İş başlamadan önce güne pozitif bir başlamanın yöntemi olarak kullanmadım da değil. Ancak dediğim gibi orjinallikten uzaklığı, Beirut'un sofistike tavrına yaklaşamaması gibi nedenler bu albümü evlenecek değil de eğlenecek bir eş konumuna sokuyor.
8,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder