Grubun patlama yaptığı Roka Hasa'nın 3 sene önceki albümü grubun neden avant garde metal olarak nitelendirildiğine dair çok daha güçlü doneler vermekte. Zira dinledikçe ve grubun işine aşina kazandıkça, ne var burada avagartlık işte üç tarzı almış melodik melodik harmanlamış deme cüretini gösteriyorduk. Elektronikten black metal'e farklı girdiler daha gelişigüzel kullanılmakta, çeşitlilik alıştığımız folk ve meleksi kadın sesi gibi öğelerden pek de rastlamamış olduğumuz distorşe black vokale, endüstriyel cazırtılara , senfonik düzenlemelere kadar uzanıyor. Albümün kötü yanı biraz prodüksiyon biraz da farklı türlerden beslenen düzenlemelerin baş döndürücülüğünün dinleyicinin önünde bir bend örmesi. Azcık zorlarsanız yıkılmaması hiç de zor değil. Diğer bir zayıflık ise Neath Waters gibi ağır topların başlangıçta sahaya sürülmesi sonucunda sonlaraa doğru kaydın uzun süresi de düşünüldüğünde sallantılı bir seyir izliyor olması. Sonraki işlere benziyor ve biraz değişiği, sertinden bir değişiği.
7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder