Opera vokalli senfonik gotik grupların işlerini özellikle aramam. Hele cilalı hesaplı kitaplılarsa. Ama melodik ve epik melodilerle birleşip çiğ bir prodüksiyonla ve amatör ruhla servis edilirlerse , dikkat kesilirim. Therion'un sevilmeyen döneminden hoşlanıyor olmam gibi erkek vokali sebebi ile grubun pek de revaçta olmayan bu merhaba albümü zihnimde sıkı bir yer tutmuş. Hala keyifle dinlediğim şarkılardan oluşan çok güçlü bir girişe sahip albüm ve böyle devam ediyor. Folklorik yoğunluğu seviyorum. Power diyorlar ama daha çok heavy metal diyebileceğimiz dokunuşu ayrı seviyorum. Akustik çeşitliliği de. Keyboardda bazı seslerin ucuzluğuna bir yere kadar tahammül edilebiliyor. Başka faktörlerce dengelenebiliyor en azından. Bu albüm hakkında sevdiğim şeylerden biri de belki de Tutankhamen'de zirve yapan eğlencili tavırları. Fantasik sahnede (kitaplar, oyunlar, diziler vs) tavern vardır ya ozanlar neşeli şarkılar çalar, kadehler tokuşturulur, öyle. Bu demek değil ki senfonik grupların dramatik tavrı eksik. Sondaki progresif parçayla da işte o hesaplı kitaplı noktaya evrilmeye başlıyorlar.
8,0-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder