Politik içeriğini bildiğimden olsa gerek gayet agresif bir sound bekliyorken böyle bayağı bayağı bir afalladım bi önce. Sözler hem de günümüzdeki trendin aksine anlaşılabilmeyi de önemsercesine temiz ve görece yavaşlığıyla muhalif duruşu temsil ediyor olabilir ama sounda hakim olan şey bayağı bayağı eğlenceli funk. Demek ki şizofrenik bir şekilde hem ciddi olup hem de eğlenebilmek, aynı anda, mümkün imiş. Özellikle sampleların belki bir tık kullanımı kaba kaçsa da, bol tekrar etmesi felan, katkısı hiç de azımsanacak seviyede değil. Partiye heyecan katmakta. Bugünün hip hop akımlarına kıyasla soundun eskidiğine dair eleştiriler de bulunmakla beraber şu anki şeyin ne kadar hip-hop ne kadar rap olduğu tartışması mevcutken bence bu erozyon ihmal edilebilir boyutlarda. Sadece vokallerden birinin tonu çok ergen, neyse ki mikrofon başında çok da zaman geçirmiyor. Metal müzikte olduğu gibi alt türleriyle birbiriyle çelişir zıtlığa dahi ayrışabilen bir çeşitliliğe sahip hayli yabancısı olduğum türün ilk günlerini dinlemeye başlamakla iyi yaptığımı düşünüyorum. Bunun içinde bu efsanevi grubun bu çalışması tam isabet bir karar oldu. Dinlediğim versiyon ekstra şarkılar içermekte.
8,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder