Litürji de denen hristiyan ortodoks ayinlerini black metal ile buluşturan Polonya'dan çıkma ama Rusça söyleme gibi ilginç bir huy edinmiş grubun çıkış albümü, ekstrem metal camiasında hayli ses getirmiş durumda. Orjinalliğini kısmen kabul edebilirim. 228 yıldır black metal dinleyen biri olarak deli gibi heyecanlandığımı söyleyemeyeceğim, ama bir şeyler kıpırdadı şuracığımda. (Bu nedenle de kara yapıtlara daha bir acımasız davranıyorum) Asıl özellikleri bu litürjinin metale iyice yedirmiş olmaları. O ayrı o ayrı değil yani, süsten konmamış. Bu haliyle hafiften böyle bir Rotting Christ esintisi gelmedi değil. Fakat burda tempo biraz daha hızlı ya da biraz bazı şeyleri uyandırmak için, bak ne kadar kuul havasında bir hype tarzı mahal. Kayıt beklediğimden iyi ki bu iyi bir şey değil. Daha kirli bir şeyler yakışırdı bu tarza ama bu sefer de o eko yeterli etki yaratmazdı. (Kendi kendime konuşmaya başladım.) Bariton vokalli kısımları azaltıp biraz daha atmosferik geçişlere ağırlık vererek tüyler ürperten bir duyguyu körükleme şansını kaçırmış görünüyorlar. Alameti farikaları olan bu ortodoks-bizans müdahalesinden çok vokalin güzel atakları beni etkiledi, misal 3. şarkıda. Dediğim gibi çok da heyecanlanmadım ama bir istisna var. Dinleyenin ouu fak demesine sebebiyet verecek derecede şekilli, folk nağmelerini titreten bir nenecağız ile açılışını yapan 6. şarkı. İşte o bi değişik.
8,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder