Çok sayıda albümüyle birbirinden farklı tepkilere layık görülen jazz üstadının bu dinlediğim kaydı, sadece kendisinin değil türün de en iyileri arasında gösteriliyor. Bir miktar gecikmişlik duygusunu hissettiren albüm ellili yıllardaki pembe bulutlar içinde romans yaşayan ve egzotik ülkelerde geçen belki de biraz oryantalist hollywood filmlerinin soundtrack'i intibasını uyandırıyor. Doğuya ait klişeleştirilmiş melodileri caz çalgıları yani orkestrasyonuna tabi tutarak çalma ucuzluğuna düşmemiş. Bu manada bu mükellef karışım cazın bir milim dahi uzağına düşmüyor. Ayrıca güçlü ve hızlı ritimleri, tıklım tıklım bir otobüste dışarıdan bakıldığında kafada soru işaretleri yaratacak saçmalıkta tempo tutmanızı, mırıldanmanızı sağlayabilir. Kendimden biliyorum, benden uyarması. İçinize hafif hafif farkına bile varmadan serotonin zerkedecek bu çalışmada benim özellikle hoşuma gidenler Mount Harissa ve Blue Pepper oldu. Yalnız bu öyle bir çalışma ki herbirkeslere kendi favorisini ayrı ayrı seçebilme özgürlüğünü veriyor.
8,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder