Burzum'un adam akıllı bir şeye benzeyen tek ambiyans albümü. Bildiğiniz gibi hapishanede ful kadro black metal grubu toparlamanın zorluğu ile karşılaşınca eldeki tek enstrümanını, keyboardunu konuşturmuş ve iki adet ambiyans tarzında albüm kaydetmişti. Şimdi bakıyorum da son albümlerinde de bu tarza geri döndüğü vaki iken demek ki hapisten çıkan Vikernes'i sadece şartlar zorlamamış. Hem bu İskandinav ülkelerinin hapis sistemindeki rahatlığı da göz önünde bulundurursak, yahu adamın teki ırkçı ve politik nedenlerle yüze yakın genci katletti, saray gibi bir odada kalıyor ve hala şartların kötülüğünü bahane edip ülkesine dava açıyor. Ve yanılmıyorsam hiç bir pişmanlık belirtisi göstermeyip eylemini savunan bu adam bir yirmi yıl sonra filan toplum içine salıverilecek. Neyse, derin bir nefes alıyorum...keyboard çok daha olgun bir ses çıkartıyor. Melodiler de önceki albümdeki basitliğin ve kendini bolca tekrarın ötesine geçmiş, birazcık. Kuytu orman kenarları, soğuk dereler gibi duygulanımları geçirmekte çok daha başarılı. Albümü dinlerken tabiatın seslerini taklit eden şaman şarkıcıların geleneğini hissettim.
8,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder