Güvenli limanlarda oyalandığını hissettiğimden dolayı kısa albümlerini dinledikten sonra radarımın dışına attığım bir gruptu. Sergiledikleri tüm o tatlı su post-rockçı anlayışa rağmen kimi zaman ağırlaştırılmış ritimler, hızlandırılmış nakaratlar ile bir kopuş yaratma derdindeler. Misal Vetus Memoria ve Centralia. O yüzden aynı şarkının farklı bölümlerinde kafanız karışıp kendinizi aynı şarkıyı hem seviyor hem sevmiyor bulabilirsiniz. Bu biraz da grubu diğerlerinden farklı kılan uzaysı ambiyans havayı her yere monte etme ısrarından kaynaklanıyor. Kendi içinde besteler bu dengesizlik hali içinde iyi-kötü idare ediyorken grup mevcut dinleyici kitlesini kendi beğenilerine göre yoğurup şekillendirmeyi becerebilecek mi, merak ediyorum doğrusu.
7,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder