Şili'deki darbe esnasında yurtdışında konserde olmalarına borçlular belki de hayatlarını. Aynı sene yayınlıyorlar bu albümü de. Illimani Güneşi manasına gelen isimleri coğrafyalarındaki bir dağın ismine gönderme içeriyor. Geleneksel müziğin toplumsal normlarda yenilenmesine dayanan tarzlarıyla sol protest müziğin ülkemizde dahi gelişimine etkide bulunabilmiş bir grup. Sanırım 70 sonlarında Türkiye'ye de gelebiliyorlar. Bu albümde de gördüğümüz gibi müziklerini kaba slogan ya da marş anlayışıyla kısıtlamamaları çok hoş. Belki de Güney Amerika yerli kültüründen beslenen ve bize yabancı gelen ezgiler, yalın ve temiz bir yoruma tabi tutuluyor ve naif bir iş ortaya çıkıyor. Politiğin doğayla sentezi bir bakıma. Her ne kadar vokal kimi zaman duygusunu sesini yükselterek aktarsa da müzik ile öyle güzel bir uyum sağlanmış ki insanı rahatsız etmiyor. Politik yönleri ile oldukça güçlü bir albüm bu. Romantize etmenin ötesinde net sözlere sahip olduğunu tahmin ediyorum. Müzikal olarak ise vazgeçilmez akustik gitarın yanı sıra tef benzeri vurmalı çalgılar ve çeşit çeşit flüt performansta yerini buluyor. Cancion del Poder Popular gibi oldukça beğendiğim güçlü parçalar kadar sözsüz ve unutulmaya yakın besteye de albümde yer verilmesi, dinleme keyfini o ana hapsediyor ve tekrar tekrar dinleme arzusunu öldürüyor bir bakıma.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder