Matrix gibi, koridorlarındaki ışıkları bir yanıp bir sönen gölgelerle bezeli bir uzay gemisi formatındaki müziğin karanlık havasını albüm kapağı birebir tamamlıyor. Endüstriyel ve soğuk atmosfer genelde melodi yoksunu ambiyatik parçalarla sağlanıyor. Bu yüzden de hep bir yarım kalmışlık duygusundan kurtulamıyorsunuz. Intro ile destekli Nolan güzel bir istisna teşkil ediyor. MP3 çaların bas ayarını yükselterek tadına varabildiğim bu şarkıyla şizofrenik ve dehşetengiz bir ruh haline girmek mümkün. Venter gibi bir bilemedin iki derli toplu parça daha içeriyor albüm. O kadar. Geneli itibariyle atmosfer vermekten öteye geçemiyor maalesef.
6,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder