Akustik manevralar, sık tempo değişikliği ya da baş döndüren altyapısı ile progresif metal, memleketleri İsrail'in melodik müdahaleleri ile folk, (son ve her zaman yaptıkları sebebiyle kültürel boykot uygulamıyoruz herhalde) atmosferi, keyboardu, kemanı ile gotik metal alt-metniyle zenginleştirilmiş senfonik melodik black metal yaptıkları işi özetleyen en kısa cümle olsa gerek, olup olabileceği en net ve kısa tanım bu olsa gerek. Yazılı halde ne kadar muhteşem geliyor kulağa değil mi? Müzik eleştirmenleri tarafından da hayli ayakta alkışlanıyor albüm zaten. Sadece bu kadar farklı türü birleştirmenin iddiasını sürdürmeyip denizde boğulan çingene bir kız ve denizcinin aşkını konu alan konsept lirikleri de bu kusursuzluk çabasına tüy dikiyor. Değişik değişik cleandan deathe, atmosfer yapan bayan vokalden black çığlıklarına vokal, oradan rif giriyor, buradan solo, bateri takatuka, prodüksiyon ne ala. Kusursuzluğu iddialı bir şekilde gözümüze gözümüze sokuyorlar. Artık basit matematiği geçmişler, integral formülleri felan işliyor. Daha da kötüsü kendilerini matematik profesörü ilan etmişler. Dinlerken o kadar çok grup duyuyorsunuz ki. Agathodaimon (Wreckages Ghost) ve ya Cradle ya da Orphaned Land ( And Flames..) hatta Nevermore (The Martyr..) duyduğum anlar iyi olan vakitler örneğin. İşin ilginç tarafı bu farkındalıklar şarkı bazında değil, aynı şarkının içinde bile değişiyor. Yani grup bir çok şeyi 1 saate sığdırmaya çalışıyor. Bu tavırlarıyla hatta biraz bana züppelik taslıyorlar, desem yeridir, gibi geldi. Kısacası bir yapıtı fazla iyiler, her şeyi aşırısıyla pratiğe dökmeye çalışıyorlar gibi bir eleştiriyle eleştirmenin mantığı varsa işte o eleştiri bu albüm üzerine cukkadanak oturur.
6,75+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder