Bir önceki albüm o kadar eleştiri almıştı ki dinlemeyi bırakın hafızamdan bile silmişim. O albüm özellikle ticari yanı kuvvetli olmakla ve hard rock'a kaymakla suçlanmıştı. Dinlemediğim için bilemeyeceğim ama özellikle vokallerde ve şarkı yapısında bu etkiyi son albümlerinde de fark edebiliyoruz. Demek ki tüccarlık kisvesinden biraz sıyrılmış olacaklar ki bu albüm beğenileri bünyesinde topladı. Hunter'a getirilen diğer bir eleştiri öne çıkan bir parça içermemesiydi. Grubun albümlerinin hiç birinin çok sayıda hitlerle dolu olduğunu söylemek mümkün değil. Ama hep baba, kasıp kavuran bir kaç şarkı da albümlerini taçlandırmıştır. Bu albümde ise her tür dinleyicinin zevkine göre şerbet bulmak mümkün. Yine de progresif ve ağır tonaj müziklerini bir miktar daha tercih ettiğimi söylemeliyim. Benim ilgimi çeken parçalar albümün güzel bir özetini yapan açılış parçası Tread Lightly , melodik Motherload , ilk yarısı ile Asleep in the Deep, biraz Ember City oldu. İlginçtir her ne kadar kendi içinde evrimsel bir değişim sergilese de grup kendine özgü öyle bir sound oluşturmuş ki bütünlükçü ve tutarlı yapı kaybolmak bilmiyor. Bir istisna var yalnız: hey ho go rockn roll felan diye çığıran kızların varlığı fazla Marlyn Manson kaçmadı mı? Ender bulabildiğim bir saatlik zaman dilimini de bu albüm için bir şeyler karalamakla harcadım, iyi böyle.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder