Misal bir muktedir alıkoydu beni, dedi çok kudurdun sen bu aralar. Feysbuku, yuğtupu, tivitırı yasaklayıp seni ıssız bir adaya terkedeceğiz. Ama o kadar merhametliyim ki yanına bir müzik albümü almana izin vereceğim. Hayır o kadar da iyi değilim, metal değil pop olacak albüm. İşte iki ucu pek de temiz olmayan bu dilemmayı aşabilecek bir cevap buldum buluşturdum. Hatta o kadar kadirşinas biriyim ki iki albümlük bu setin sadece balad ağırlıklı ilk albümünü yanıma almakla yetineceğim. Uzun bir süre beni idare edebileceğini düşünmekle beraber Fastlove, Outside, Spinning the Wheel, Papa Was A Rolling Stone, I Knew You Were Waiting (düetin diğer tarafı olarak ismini duyup dinleme şerefine erişemediğim Aretha Franklin damgası müthiş) gibi hitleriyle daha hareketli ikinci sididen bu kadar kolay vazgeçmenin etkileri hafif olmayacaktır. Amaaan neyse ne, illaki ıssız ada konsepti Cuma ile buluşmazsa ve hatta ona rağmen bir noktadan sonra akıl yitimi ile sonuçlanır, değil mi yani?. Balad ağırlık sidide başı çeken parçaları ise dinleyenin içini eriten Jesus to a Child, yılların eskitemediği romantik parça Careless Whisper ve sokaklarda tiğçır tiğçır diye sayıklatan One More Try'ı sayabilirim. Pop namına alakalı alakasız pek çok kişiye hitap edebilen şarkıcının her dönemi aynı değil maalesef. 80'lerdeki hareketli şarkılar kaba ve Older dönemindeki sofistikelikten oldukça uzak. Bu anlamda Careless Whisper'ın nasıl müzikal hayatının ilk yıllarında yazıldığına inanmak güç. Derlemeye katılan ve sonunda 90, 97 gibi takılarla yeniden yorumlandığını ifade eden şarkılarda da günün duygusallıktan uzak tüketim anlayışına teslim olunduğu görülüyor. Bununla birlikte siyahların hakimiyetindeki soul ve gospel müziğinde bembeyaz bir adamın da hakkıyla üstesinden gelebileceğini gösteren incelikli bir albüm olarak hani neredeyse şöyle söylettiriyor dinleyene: Başka bir şey dinlemeseniz bile olur pop janrında.
8,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder