Bu albümle herkese hitap eden biraz da eklektik bir tarz yakalamış grup. Biraz da gözardı edilen bu albümün ilk yarısı Heloween'inini (nininini) enerjik sevenelere yönelik örneğin. Tribute to Past mesela öne çıkıyor. Alaycı bir tarzda söylenişi ile Dr. Stein'i andıran Future Madhouse'u takiben ise benim daha hoşuma giden parçalar başlıyor. Bu bölümde Kai Hansen'in vokalde destek verdiği Heal Me, Queenvari yapısıyla grubun progresif yönünü sergiliyor. Gamma Ray isimli cover şarkıyla birlikte aslında grubun ismini Birth Control adındaki başka bir Alman grubundan aldığını öğreniyoruz. Albümü adını veren parçadaki majestik keyboard ve bumbastik atmosfer de esgeçilecek gibi değil hani. Vokal performansı güzel bir çeşitlilik gösterse de klasik power metal örneklerinde olduğu gibi bazı anlar sinir bozucu (tizleri pek sevmediğimi söylemiş miydim? Judas'ın Painkiller'ı başka ama) etki bırakabiliyor. Yalnız prodüksiyon ve gitarlar canlı pek bir heyecanlı.
7,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder