Romantik dönemin ilk temsilcilerinden Mendelssohn daha çok senfonileri ve Midsummer Night Dream yorumu ile biliniyor. Bir de eleştirmenlerin gözardı ettiği bu çalışması var. (Bir de bir sürü diğer çalışması tabi ki. ) Çünkü piyanonun yeni yeni popüler olduğu 19. yy başlarında genç hanfendi ve beyfendileri piyano ile haşır neşir edebilme maksadıyla yazıldıklarından dolayı buradaki parçalar yeterince teknik olmamakla hatta ve hatta basitlikle anılır olmuş. Gel gör ki benim için piyanoyu çalmayı bırak o hantal görüntüsü bile yeterince komplike bir duruş sergiliyor. Tam 2 full CD den oluşan bu çalışmayı dinlerken ise benim aklımda başka bir itiraz beliriyor. Parçalar yeterince ahenke akıcılığa melodiye sahip değil. Varolan güzel ritimler ki yok değil, gelip geçici. Burada İsrailli ve barış yanlısı tavırları takdiri hakeden ve ülkesinde sansürlü Wagner'i sahneleyebilmeyi bir görev edinmiş icracı Daniel Barenboim'e suç da bulamıyoruz. Çünkü ağbimiz, klasik müzikte otantizme ve otantik tempoya önem vermeyip müziğin içten geldiği gibi yorumlanmasının taraftarı. Belki de bu albümden sonra buna karar vermiştir, kim bilir?
7,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder