Viking metal birbirine benzer daha farklı ne olabilir ki sorusuna kapak gibi bir cevap veren bu debüü albüm yine de kafa karıştırıyor. Lafı evele gevelemeden görüşümü yapıştırayım. Versace görünmeye çalışan yamalı bir bohça gibi. Kendine has bir güzelliği var, en halis kumaştan yapılmış. Ama bohça. Üzerine marka basınca da Holivud aktristlerinin giyebileceği enteresanlıkta bir bohça. Şundan dolayı: Folk metaldeki farklılığını büyük ölçüde senfonik yani böyle üflemeli düttürü düttürü şaşaalıkta bir senfonik tarzla sağlıyor. Senfonik metale çok kısa bir süreliğine bulaştım(Therion'u dahil etmiyorum bu sınıfa), bir sebebi var. Kimi zaman yoğun keman kullanımı göze çarpıyor, bazı bazı acıklı. Bir bakıyorsunuz folkun eğlencenin dibine vurmuş. Çoğu zaman da metal geride kalıyor. Ama grubun en çok sevdiği şey parçaların ötesine berisine konuşma bölümleri eklemek. Daha epik yapıyor ya. Ha yukarıda Allah var, her parça farklı bir karakter sergiliyor. Bir çoğu da ortalamanın üzerinde keyif veriyor dinleyince. Ancak bir bütünleşelim, homojen bir sound etrafında birleşelim, voltran olalım, yook.
Among Ancestors.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder