Gülden Karaböcek'in ismi ablası ile yaşadığı magazine konu sorunları ve dinleyeni derbeder eden hisli sesiyle seslendirdiği arabesk şarkılarıyla aklımda kalmış. Öyledir demiyorum, aklımda kalan şey bu. Nisyan misyan... Ve şaşırdım. Beklediğim Adaletin Bu Mu Dünya, Dumanlı Dumanlı, Gönül Dağı ve İşte Gidiyorum Çeşm-i Siyahım dışında aranjman pop parçalar bize sanatçının ilk dönemlerini sunmakta. Arabeskten evveliyatı var yani. İkinci nokta ise orkestrasyonun anadolu rock ve progresif tınıları ile dönemine göre oldukça modern duruyor olması. Araştırmamı yapmadım ama tecrübeli olduğunu düşündüğüm müzsiyenlerin katkısı albüme değer katmakta. Bir diğer husus Dilek Taşı gibi daha bilindik şarkılara yer verilmiyor olması bu derlemenin anadolu rock furyasına hitap amaçlı hazırlandığını göstermekte. Kayıt ayrıca on adede yakın remiks içeriyor. Sound olarak biraz garipsediğimi itiraf edeceğim, o yüzden fikir belirtmekten kaçınıyorum. Kısacası bu değerli ismin çalışmalarını alternatif hipster kuşağa taşımayı amaçlayan bir derlemeye imza atılmış.
7,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder