9 Temmuz 2012 Pazartesi

Michel Camilo & Tomatito - Spain (2000)

Flameno gitaristi ve Latin jazz piyanisti yanyana. Düşünebiliyor musunuz? Akustik gitar ve piyano, birlikte. Hayal gibi bir ses. Bu kadar umutları yüksek tutmayalım. Ancak yine de keyifli bir dinleti sunmaktan geri kalmıyor bu çalışma. Bir kere, flamenkonun o tüyleri titreten ihtirasını bumak zor, vokal de yok. Tempo orta karar, özellikle sonlarda tekniğin ayrıntılandırıldığına tanık oluyoruz. Anladığım kadarıyla şarkıların bir kısmı geleneksel bir kısmı da yeni besteler. Örneğin Besame Mucho, gayet farklı bir yorumla karşımızda. Ama kesmedi. Cayır cayır alevler içinde dinlemek istiyorum flamenkoyu, daha doğrusu nuevo flamenco'yu.

8,0-/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder